@font-face { font-family: TSCu_InaiMathi; font-style:normal; font-size: 10pt; font-weight:normal; src:url(http://mathy.kandasamy.net/fonts/TSCUINA1.eot); }

Wednesday, September 28, 2005

என். டி. ராஜ்குமார்: கவிதைகள்

ருபோது, நெருக்கமான, ஒரு சகோதரனின் பிணைப்புப்போல தழுவின என்.டி.ரா வின் கவிதைகள். அவை ஊட்டிய உணர்வுகளை ஆணிடமிருந்து வந்த 'தாய்மை' நெகிழ்ச்சியை என, பழைய பதிவொன்றில் இவரது கவிதைகள் பற்றிய மனப்பதிவை எழுதவேண்டுமென எழுதியிருந்தாலும், எழுதிவைத்துள்ள குறிப்புகளைத் தேடி அதை எப்போதாவது பதியலாம். இப்போதைக்கு 'ரத்த சந்தனப் பாவை' தொகுப்பிலிருந்து சில கவிதைகள்.






ந்த ஓலைச்சுவடியை நாமல்லாத மற்றவர்கள்
படிக்க நேரிடுமானால்
தலைசுற்றும் நெஞ்சு படபடக்கும்
வெப்புறாளம் வந்து கண்மயங்கும்
மூளை கலங்கும்
படித்ததெல்லாம் வலுவற்றுப்போகும் என்று
இப்போது
என் எழுத்துக்களில் நான் வாதைகளை
ஏவி விட்டிருக்கிறேன்.
~



முள்மூளையால் ஒளிந்து அடித்ததில்
புண்ணாகிப்போன என்னுள்
படமெடுத்தாடும் மூர்க்கம்
மூளையைச் சொறிந்து புண்ணைப் பெரிதாக்க

கொப்பளிக்கும் ரத்தத்தின் வெப்பம் தின்று
புடைத்து நிற்கும் நரம்புகளில்
பொலபொலவென முளைக்குமென் இரட்டைநாக்குகள்
நேரம் பார்த்து நிற்கும் தீயெனச் சுழன்று

கழிவிரக்கம்பேசி எவரின் அன்பையும்
பிச்சைவாங்க மனமின்றி

ஓலைத்தும்பின் நிழலுருவிலும்
உன்துடை நடுங்க வைக்குமென் ஞாபகம்

ஆனாலும் நீ கண்டுகொள்ள முடியாதபடி
உன்னையும் யென்னையும் சுற்றியிருக்கும்
ஏதெனுமொரு புற்றுக்குள்
பதுங்கியிருக்கும் சீற்றத்துடன்

அடி வாங்கிய நல்லபாம்பு.
~


டவுளை நான் கட்டவிழ்த்தபோது
அவனில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்த
லட்சக்கணக்கான மனிதர்கள்
அம்மணத்தோடு ஓடிப்போய்
தற்கொலை செய்துகொண்டார்கள்
தப்பிவந்த சிலர் இந்த சாவுக்கு
யார் காரணமெனக் கேட்டபோது
எங்களைப் பார்த்து ஆள்காட்டியது விரல்
மல்லுக்கு வந்த மாமிசச்சாமியின்
வெட்டி எறியப்பட்ட விரல் இருந்த இடத்தில்
நவீன ஆயுதம் ஒன்று முளைத்திருந்தது
கடவுள் இருந்த இடம் லட்சணம் கெட்டிருந்தது
-



மாவிலையில் அகப்பை செய்து
ஊட்டித்தந்த கூவரகில்
கதை சொல்லும் மாயமரத்தை
நட்டுவைத்தாள் படுகிழவி
பூ உதிர்த்து வளர்ந்த பேனாவை
ஒருமுறை திறந்து பார்த்தபோது
அதற்குள் ஆழமாய் இறங்கியிருந்தது ஆணிவேர்
அதன்முனைகொண்டழுத்தி எழுத முனைந்தபோது
பாட்டியின் சேலையை உடுத்திக்கொண்டொரு
வாயாடித் தத்தை கொறித்துக்கொண்டிருந்தது
பழங்கனிகளை
அதன் விதைகளையெடுத்து
வரிவரியாய் நட்டுவைத்தேன்
அதுவழியாய் பன்முகம்கொண்டு நடக்கிறாளிந்த
பாசாங்கில்லா கிழவி
-



சிரசில் எதையோ சிலாகித்துக்கொண்டே

குறிபார்த்தடிக்குமென் மாந்ரீகக் கிழவியைப்போல்
பளிச்செனச் சொல்லிவிடுகிறேன் கண்ணில்பட்டதை

சொல்லித்தெரிவதா சொல்லில் உதிக்கும் சூட்சுமம்

கொழுந்து விட்டெரியும் தீயினுள்ளே
நீலப்புடவை கட்டி புணர்ந்தாடுகிறாள்

நெருப்பு மங்கை



ரு முத்தம் கேட்டு கெஞ்சுகிறேன் நான்
குழந்தையின் மலம் துடைத்தெறிகிறாள் மனைவி

ஒரு முத்தம்கேட்டு அலைகிறேன் நான்
குழந்தையின் மூத்திரத்துணியை கழுவிப்போடத் தருகிறாள்
முனைவி

ஒரு முத்தம் கேட்டு புலம்புகிறேன் நான்
குழந்தையை உறங்கவிடாத நாயின் வள்வள்ளை
திட்டித்தீர்க்கிறாள் மனைவி
ஒரு முத்தம் கேட்டு சண்டையிடுகிறேன் நான்
பால்குடிக்கும் குழந்தையின் மார்பை மறைக்கிறாள் மனைவி

ஒரு முத்தம் கேட்டு கறங்குகிறேன் நான்
கொசுக்கள் அண்டாமலிருக்க வலைபோட்டு மூடுகிறாள் மனைவி

அடிவயிர் கிழிசல் காய்ந்தபின்னும்
பச்சை உடம்புக்காரி பதறுகிறாள் என்னைப் பார்த்து

எரிகிற உடலின் மனவிளி நிராகரிக்கப்படுகையில்
புணர்ச்சி பழகிய பேருடலில் விந்து முட்டி நிற்கிறது

எனது மிருகங்களின் கூரேறிய குறிகளை
மிகப்பக்குவமாய் வெட்டிச்சாய்த்தும்

மூளையின் பின்னால் பதுங்கியிருக்கிறதொரு
கலவரமனம்.
~



ண்பனாக தோழனாக அண்ணனாகயிருந்த
இரவுநிலா ஏனிப்படி ஆனது

யாருக்கு வந்ததிந்த மனநோய் யாரிடமிருந்து தொற்றியது
இரவுநிலவே இரவுநிலவே ஏனிப்படி சதிக்கிறாய்?

நட்சத்திரங்களோடு பூக்களோடு இலைகளோடு
நீரோடு நிலத்தோடு மரத்தோடு என்னோடு

சுவாரசியமாய் பேசிக்கொண்டிருந்த இரவின் நிலவுவாயில்
எப்படி வந்ததிந்த கரை உடைந்த ரத்தவெள்ளம்

ரணம் எனக்குப் பயமில்லாத ஒன்று

பழைய இரவும் சுகமானதே

சுழிநேரம் என் காலைப் பிடித்திழுக்க
குருதி வெள்ளத்தில் மூழ்கி மூச்சுத்திணறி

எனது வாழ்க்கையின் பாதி
பிணங்களாய் மிதக்கிறபோது

எனது இரவு மென்கரளை தின்னத் தயாராகிவிட்டது

மூதாதைகள் மறைந்திருக்கும்

கண்ணுக்குத் தெரியாத அந்த ஆல விருட்சத்திலிருந்து
பறந்துவந்த ஒரு கருங்காக்கை

எனது சுடலையின் தலைமாட்டில் வந்திருந்து
கரைந்து விளிக்கிறது

நான் புறப்படுகிறேன்
உனது இதயத்தில் வெளிச்சம் விழும்பரை
எனது பூக்களின் தலைகளைத் திருகி எறிந்து கொணடிரு நண்பா
~



நானொரு குழந்தையாகி செல்ல மனைவியின்
கர்ப்பக் கவிதைக்குள் உருண்டோடிக்கொண்டிருந்தேன்
மருத்துவச்சி சொன்னாள் படுசுட்டியென்று
குறித்தநேரத்திற்குமுன்பாகவே பனிக்குடத்தை
கால்கொண்டு மிதித்து
தலைகீழாக வந்து குதித்தேன்
உயிர்குளிர முலை தந்தாள்
ஆனந்தம் பேரானந்தம் பரமானந்தம்
சொல்ல முடியா என்னவோ ஒன்று
முடியவில்லை எழுதியது பாதியில் நிற்கிறது
பேனாவை புத்தகத்திற்குள் வைத்தபடி
குட்டிபோடு மயிலிறகேயென சொல்லிவிட்டு
வயிறு பசித்து முலைதேடும் குழந்தையின் சிறுவாயருகில்
பால் பொங்க நின்றேன் நானொரு முலையாய்.
~



சாகக்கிடந்தாள் அம்மா
மருத்துவர் சொன்னார் கர்ப்பப்பாத்திரத்தை
எடுத்துவிடவேண்டுமென்று.

எனது முதல் வீடு இடிந்து தலைகுப்புற வந்து விழுந்த
வேற்றுலக அதிர்ச்சி

எனது மூப்பனின் சுடலையிலிருந்தொரு ஜோதி
ஒரு முட்டையின் வடிவில் பறந்து சென்று

இளமையை வாரிக்குடித்த மயக்கத்தில்
ஒரு தீக்கொழுந்தைப்போல் நின்றுகொண்டிருந்த
அம்மாவின் வயிற்றில் சென்றது கிளிக்குஞ்சாகிக் கொண்டது.

மண்ணெடுத்துச் சுட்டுப்பொடித்து அரித்துத் தின்றாளவள்
மண்வாசனை முதலில் வந்தப்பிக்கொண்டதப்படி.

மாடன் கோவில் திருநீறை மடியில் கட்டிவைத்து அள்ளித்தின்ன
நானந்த சாம்பல் கிண்ணத்தில் பாதுகாப்பாய் மிதந்தேன்.

பாம்புகள் புணருமொரு பௌர்ணமி நாளில்
மணக்கும் மரவள்ளிக்கிழங்கைப்போல் பூமியில் வந்திறங்கிய

என்னுடலில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்த அழுக்கை
தெற்றிப்பூ, கஸ்தூரி மஞ்சள், சிறுபயறு பொடித்துத் தேய்த்து

குளிப்பாட்டி முலைப்பால் தந்து உறங்க வைத்த அம்மா
குடல்புண்ணில் வயிறு நொந்து ஏங்கி அழுகிறபோது

முPண்டு மொருவீடு இடிந்தென் தலையில் வீழுமோவென
மூப்பனின் குரலில் அழுகிறது கிளிநெஞ்சு.
~



ப்பமெல்லாம் பழைய சூரியனா உதிக்குது
பழைய மழையா பெய்யிது

பேரு தெரியாத்த பூச்சிகளொக்க
புதுசு புதுசா மொளைக்குது

ஒலகம் போகுது இந்தப் போக்குல

இதுல என்னடான்னா ஏதோ ஒரு நீக்கம்புல போவான்
எழுதிவச்சுட்டு செத்தானாம்

காது இவ்வளவு அகலம் மூக்கு இவ்வளவு பெரிசு
கைகாலு நீளம் கவுட்டைக்க எடையில கெடக்குறது
எல்லாத்தையும்

இப்பம் கொஞ்சம் தலதெறிச்சு போறவனுக வந்து
மலைய விட்டு தாளோட்டு குடிய மாத்துங்குறானுக

பொறம்போக்குல சாய்ப்பு கெட்டுனா
அவுத்துட்டு ஓடுங்குறானுக

படிச்ச புள்ளையளுக்கு சர்க்கார்
உத்தியோகம் கொடுக்கமாட்டங்குறானுக

எங்க குட்டிச்சாத்தானப்போல
உருண்டோடுகிற பழைய மேகமே

நீ விடுகிற இடிகளெல்லாம்
இவனுகளுக்கத் தலையிலபோய் விழாதா.
~



ங்களது முரட்டுத்தனமான பூமி
உங்களுக்குக் கரடுமுரடாக இருக்கலாம்

ஒரு நிம்மதி என்னவென்றால்
எங்களது உலகத்தில் நாங்களேயெல்லாமும்

ஒருநாள் ஒருநேரம் ஒருநொடிப்பொழுதில்
என்னவெல்லாமோ நடக்கிறதிங்கு

இரவுத்தொழில் செய்கிறோம்
அப்படியென்றால் பகலில் நாங்கள்
செய்யமாட்டோம் என்று பொருளல்ல

தாய் மகளுக்கும் மகள் தாய்க்கும்
கூட்டிவிடுவதிலிருந்து

பல் முளைக்காத குழந்தை பால் குடிக்க வருகையில்
முலை கொண்டழுத்தி மூச்சுத் திணறடித்து

கொல்வதுவரை.
~



ண்டுபண்டொரு காலமிருந்தது
சின்னச்செடியைப் பறிக்கமுயன்றால்கூட
கதிர்கம்பெடுத்து அடிக்க வருவாளாம் காட்டுக்கிழவி

பட்சி பறவைகள் படுக்க மடிகொடுத்து நிற்கும் மரம்

அதைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு நிற்கும் கருடக்கொடி

விஷம் முறிக்க வளரும் வேர் பறிக்க

மரம் செடி கொடிகளிடம்
உத்தரவு கேட்டு நிற்பான் மூப்பன்

கொடுங்காற்றாய் வரும் மந்திரமூர்த்தி

ஒரு வேர் பிழுதால்
ஐந்து மரம் செடி கொடிகளை நட்டுவைக்கச் சொல்லி
பயமுறுத்திச் செல்வான்

புராதனமக்களின் தெய்வங்கள்
மரம் செடி கொடிகளாய் வளர்வதுண்டு

எந்தக் கிளை அல்லது கொடி சாபமிட்டதோ

மலைகளைச் சுரண்டித் தின்னும் மானங்கெட்ட ராச்சியத்தில்
காய்ந்த சுள்ளிகளாய் நீண்டு குத்துகிறது
சூரியக் கம்புகள்.
~



ம்மாவிற்கு உளுந்துவடை ரொம்பப் புடிக்கும்

நான் விடியற்காலையில் எழுந்து குடிக்கும் முதல் கோப்பை
சாராயத்தைப்போல
ரசித்து ருசித்துத் தின்பாள்

மேலும்
எந்த அவசியத்திற்கு வைத்திருக்கும் பணமானாலும் சரிதான்
கடன் வாங்கியேனும்
கேட்ட உடனே யெடுத்துத்தரும் ஒற்றை ரூபாவில்கூட
அவளின் அதீத அன்பு நிறைந்திருக்கும்

பிறகு
அம்மாயில்லாத வாழ்வை நினைத்தால்கூட
நீரின்றி துடிக்குமெனது மீன்குஞ்சு

இருப்பினும் நான் தாயில்லா பிள்ளையானால் என்ன செய்வேன்

உழைக்காமல் மக்குப்பிடித்துப்போன உடலை
கட்டாயப்படுத்தி கூலிவேலைக்கு அழைத்துச் சென்றுவருகிறேன்

கொஞ்சமிருந்து ஓய்வெடுக்கும் சுக்குக்காப்பிக் கடையில்
சூடு மணக்க வடைபோடுகிறான் தொழிலாளி

ஒரு குழந்தையைப்போல
வாங்கித்தாடவென
அடம்பிடிக்கிறது அம்மாவின் நினைவு

போன மாதமே பாதுகாத்து வைத்திருக்குமிந்த
நூறுரூபாய் நோட்டை
சில்லறையாக்க மனமின்றி
தினமும் கடந்துசெல்கிறானிந்த அம்மாவின் செல்வம்.
-



நோயுற்ற எல்லாவற்றிற்கும் மருந்து கொடுக்கிறான் மூப்பன்

எல்லோரும் பயன்படுத்திப்போட்ட சொத்தையான சொல்லுக்கு
அடர்த்தியான வாக்கைப் பயன்படுத்துகிறேன்

அப்பனின் மருந்துப் பெட்டிக்கள் மூளையெனும் வார்த்தை
சிரச்சோறாக வந்து சமைகிறது

சொற்கள் ஒவ்வொன்றும் கவிதைக்கிளிகளாக மாறி
காட்டின் மௌனத்தினிடையே சிலம்பி மறைந்தொரு
தவத்தைப் பரப்புகிறது

நானும் ஒரு கண்தெரியாதவனைப்போல
மிக சூசகமாகவும் கவனமாகவும் அடியெடுத்து வைக்கிறேன்

எனது உயிரெழுத்தின் குறுக்கே யந்த காட்டாளனின் புராதன நதி
ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது.
~





என்.டி.ரா. வின் வெளிவந்த தொகுதிகள்:
தெறி (????)
ஒடக்கு (1999) - தமிழ்நாடு கலை இலக்கியப் பெருமன்றம்
காட்டாளன் (2003) - த.க.இ.பெ
ரத்த சந்தனப் பாவை (2001) - தமிழினி பதிப்பகம்
கல்விளக்குகள் (200?) (தேர்ந்தது/தொகுத்தது: ரவிக்குமார்) காலச்சுவடு பதிப்பகம்

Rem(a)inder – காலி செய்தல்

கோடை- முடிவு, 2005:
தோன்றுகிறபோது எழுதிவிட்டு, அப்படியே விட்ட, 'பழைய'னவைத் திருத்தி உள்ளிடுதல்..
~


Photo: Hemingway as a child in Willow Lake Michigan
Crazy song by jason mr.a-z: Wordplay (if it works!) & Lyrics

Tuesday, September 06, 2005

சூடானிய டிங்கா பெட்டைகளில் ஒருத்தி



தொடர் விமான விபத்துகள் செய்திகளாகிக் கொண்டிருந்த சென்ற மாதங்களில் --அதற்கு மூன்று வாரங்கள் முன்தான் vice-president ஆக்கப்பட்டிருந்த-- சூடான் மக்கள் விடுதலை இயக்க/இராணுவத் (Sudan People’s Liberation Movement/Army) தலைமை, ஜோன் கறாங் உம் ஒரு ஹெலிகொப்ரர் விபத்திற்(?) கொல்லப்பட்டிருந்தார். கிழமைநாள் தினசரிகளில், கனடிய சூடானியர்களது இரங்கற் கூட்டங்கள் பற்றியும், கறாங்ஙின் மரணவீட்டுப் படங்களும் வெளியாகியிருந்தன. அதில், கணவர் கொல்லப்பட்டபின்னான, அழுகின்ற துணையினதும், அவரை அணைத்தாறுதல் கொடுக்கும் உறவுக்காரப் பெண்ணினதும் படமுமொன்று. கறாங்கின் மனைவி -Rebecca nyandeng- ஐ அப்போதுதான் பார்க்கையில்; ஊடகங்கள் காட்டுகிற 'கறுப்பர்கள்' இலிருந்து, பார்த்த, பார்க்கிற தலைவர்களின் மரண வீடுகளில், அவர்கள் துணைகள் அவ்வளவு காய்ந்திருந்ததாய், அவர்களில் யாரும் மண்ணுடன் அத்தனை நெருக்கமாய் தொடர்பாய் இருந்ததாய், மனப்பதிவு இல்லாதது வந்து போனது. அக் கறுப்புப் பெண், விவசாயிகளின் தோற்றத்தில், துணியைத் தலைக்கு கட்டியபடி...
அவளைப் பார்த்தபோது, 1995இல் -தனது பதினெட்டாவது வயதில்- ஃபாஷன் உலகிற்குள் நுழைந்தபோது - 'சுப்பர் மாடல் என்பதைவிட விவசாயியின் தோற்றமே அவளிடமிருக்கிறது' என்றெல்லாம்- சர்ச்சைகளுக்குள்ளான, பெட்டையொருத்தியே நினைவுக்கு வந்தாள் - நீங்களும் அவளைப் பார்த்திருக்கக் கூடும்.

அவள் அலெக் (உச்சரிப்பு: Uh Lek); காக்கைச் சிறகின் நிறத்தில், தார்க் கறுப்பு நிறத்தில் பிரபல ஃபாஷன் நகர்களான நியூ யோர்க், மிலான், பாரிஸ், லண்டன் runway க்களில் Versace நடை a va-va-voom, shake-it-like-you-might-break-it walk -அதான் அந்த பூனை நடை - நடந்து, மிக மெல்லிய மிக நெடிய பெண்களில் ஒருத்தியாய் அவள் வரக் காணுகிறபோதில், என்ன நினைத்திருப்பீர்கள்?

முக்கியமாக, ஆபிரிக்க ஃபாஷன் உலகினரால் மிக மோசமாகக் கேலிசெய்யப்பட்டார் ஆலெக் மெக். அவளது பெரிய உதடுகள், மூக்கு என்பன விவாதப் பொருளாகின. "நான் அவளருகில பிணமாய்க் காணப்படுவதைக்கூட விரும்பமாட்டேன்; அவள் ஒரு சுப்பர் மாடலென்பதைவிட ஒரு விவசாயி போலவே தெரிகிறாள்" என்றார் தெற்காபிரிக்க ஃபாஷன் நிகழ்ச்சிகளின் அறிவிப்பாளரொருவர்.

… In articles in newspapers and women's magazines last week, Wek's "Negroid" lips, nose and figure were hotly debated by African fashion editors, who claimed she represented an outdated notion of Black beauty. They condemned the white-dominated fashion industry for promoting what was said to be a view of Black women drawn from colonial literature, depicting them as thick-set. Africans believe lighter-skinned women with delicate features are in vogue.
… Paola Devito, director of Boss Models in South Africa, agreed. "I don't personally think she is beautiful," she said. "The fashion industry is not looking for beauty but rather to shock and be noticed - and Alek has done that." Some Black men were also dismissive. "I would not be seen dead next to her," said Romeo Khumalo, a South African presenter of fashion programs. "She looks more like a peasant than a supermodel."
.... Cassie Naido, fashion editor of the South African edition of Elle, which featured her on a recent cover, said: "It was surprising to find that most Blacks were against this model whereas a number of Whites found her interesting and different."
//"Africa's
fashion set sneers at 'Negroid' supermodel
." 1998, Mar. 1., The Times of London. //

மேலுள்ளதுபோலவே, அப்போது ரொறன்ரோ ஸ்ரார் இலும் இது தொடர்பாய் ஒரு கட்டுரை வெளிவந்திருந்தது; அலைக் மெக் பற்றி மட்டுமல்ல, அனேக கறுப்பு மாடல்களை திரையில் காணுகிறபோது தோன்றுகின்றவற்றை மறுபரிசீலனை செய்ய அக் கட்டுரை வெகுவாய் உதவியது.
கட்டுரையில், ஒரு புகைப்படபக் கலைஞர், அவளது ஒட்டவெட்டிய முடியும், உணர்ச்சியோ 'சொல்லப்பட்ட' பெண்மையின் நளினங்களோ அற்ற முகத்தை, அட்டைப் படமாக போட முடிவெடுத்தபோது அதற்குக் கறுத்தப் பெண்களிடமிருந்து வந்த எதிர்வினை மிகக் கடுமையாக இருந்ததைக் குறிப்பிட்டு, அப் பெண்கள் சிலர் சொன்னதையும் கூறியிருந்தார்: "எம்மிடையே நயோமி காம்பெல் முதற்கொண்டு பல 'உண்மையான' கறுப்பு அழகிகளுக்கான பாரம்பரியமிக்க இடமிருக்கிறது; ஆனால் அப் பேரழகிகளின் வரிசையில் வீற்றிருக்கிற 'தகுதி' அலேக் இற்கு இல்லை."

அக் கட்டுரை படித்தபோது, அத்தகைய மதிப்பிடுகிற மனோபாவம் குறித்து பயங்கரக் குற்ற உணர்ச்சிக்குள்ளானபோதும், அந்தக் கறுத்தப் பெண்கள் அவளை வெறுத்திருப்பார்கள் என்று தோன்றவில்லை; அவர்கள் 'தங்களை' அவளில் காண்பதைத்தான் வெறுக்கிறார்கள்...

ஏனெனில் ஒரு பாஷன் ஷோவில் ஆலெக்கை பார்த்தபோது, எனக்கொரு மோசமான practical joke போலவே இருந்தது. வெள்ளையர்கள் மத்தியில் அவளை ஒரு 'வியித்திர ஐந்து'வாக தமது ஃபாஷன் 'பரிசோதனை'யொன்றாக, ஐரோப்பியர்களின் 'நாங்கள் வித்தியாசங்களை முனைகிறோம்' என்கிறவகை பிரகடனங்களிற்கான 'புதுமை'அறிமுகமாகவே - தோன்றினாள் அவள் (= ஒருத்தியை உன் புதிய பரிசோதனையாகவும், 'வித்தியாசமான தோற்றத்தையுடை' ஐந்துவாகவும், 'அறிமுகம்' செய்கிற உரிமை, உனக்கு யாரு தந்தது?); வெள்ளைக்கார மாடல்கள் அணிகிற ஆடைகள் சிறப்பானதாகவும், இவளுடைய ஆடைகளும் முக அலங்காரங்களும் பளீர் பளீர் நிறங்களில், பொருத்தமற்றும் இருப்பதாகவும், அவர்கள் 'வேண்டுமென்றே' அதைச் செய்கிறார்கள் என்றும் தோன்றியது; அத்துடன், இவளைப் பார்த்து 'ஆண்கள்' என்ன நினைப்பார்கள் என்பதோடு, அவளுடன், கூட பூனை நடை நடக்கிறவள்கள் என்ன கரைச்சற் படுத்துவார்களோ, அவர்களுக்கிடையேயான போட்டியில், குழுக்களாய்ப் பிரிந்து, குரூரமான, சொல் வதைகளால், தாம் பேர்போன பூனைச் சண்டைகள் (cat fights!!) போடுவார்களோ என்றெல்லாம் எண்ணிக் கொண்டதும்...

Iman, Naomi Campbell போன்றவர்களின் முகத்தில் வழிகிற 'பெண்மை' இல்லாத, இறுக்கமான, உணர்ச்சியற்ற முகம் அவளுடையது. அவளை 'அழகில்லை' என்று நினைத்ததைவிட, 'மற்றவர்கள்' அப்படி நினைப்பது நியாயமில்லை, ஆனால், எப்படியோ அவர்கள் அப்படித்தான் நினைக்கப் போகிறார்கள் என்கிற எண்ணமே பிரதானமாக இருந்தது.

இங்கே, ஆலெக்கை முன்வைத்துப் பேசுகிறபோது, ஐரோப்பியர்களின் கீழைத்தேயப் பெண்கள் குறித்த பார்வை 'தன்னுடையவை' குறித்த மேலெண்ணங்களுடன் திரிகிற மரபுக் கண்களின் இயல்புடையவனவாய் இருப்பதால், அதன் பாரபட்சத்தன்மை குறித்த எச்சரிக்கையின்றி எதையும் பார்க்க முடிவதில்லை என்பதைக் குறிப்பிடவேண்டும். ஐரோப்பியன் எப்போதுமே ஒரு அந்நியன்/வெளியாள்: ஏலவே சொன்னதுபோல, அவனோட 'புதுமை முயற்சிகள்' -எத்தகு அற்பமானதோ பாரதூரமானதோ- அது எப்படியாயிருந்தாலும், சகல துறைகளிலும், அவற்றின் பரிசோதனைக்களமாக கீழைத்தேயங்களே இருக்கின்றன.

எனினும், இன்னொருவகையில், -அப்படியான பரிசோதனையாக ஏனும்- ஆலெக் போன்ற பெண்ணின் அபூர்வமான வருகை தன் அடையாளம் தேடியும், கறுப்பை வெறுத்தும் வளர்கிற தலைமுறைகளிற்கு சிறிய மாற்றீடே. அதேபோல, மேலே, "நான் அவளருகில் பிணமாய்க் காணப்படுவதைக்கூட விரும்பமாட்டேன்" என்று சொன்னது ஒரு கறுப்பு ஆண்மகன்தான் (ஒரு வெள்ளை ஆண் ஆலெக்கை வெறுத்தலோ 'வித்தியாசம்' என விரும்புதலோ ஒரு கறுத்த ஆண் அவளது இருப்பை 'ஏற்றுக்கொள்ள முடியாமலிருக்கிற' தன்மைக்குமுன் பொருட்டானதல்ல).

அமெரிக்காவில், கறுப்பு மாணவிகளிடை தமது ஆண்களாலும் உருவாக்கப்படுகிற இந்த கறுப்பின் அரசியல் மிக ஆழமானது (இது மறத்தமிழன்களின் 'சிவப்புப் பெண்' மோகத்துடன் ஒத்திசைவதும்). இங்கே, சிலவருடங்களிற்கு முன்னம் வகுப்பறையில் கறுத்த மாணவி ஒருத்தியுடன் இடம்பெற்ற - உரையாடல் ஒன்றைக் கூறவேண்டும். பதின்மர்களின் பிடித்தமான பாடகர் குழுவாக அப்போது Destiny's child பிரபலமாகியிருந்தது; உரையாடிக்கொண்டிருந்தபோது, மேசையில் கிடந்த மெட்றோவில் பிரசுரித்திரிந்த அவர்களது படத்தைக் காட்டி, அந்த மாணவி, அந்தக் குழுவில் எந்தப் பாடகியை உனக்குப் பிடிக்குமென்று கேட்டாள். அவள் கறுப்பர்களில் கலப்புநிறத்தவளாய் குறிப்பிட்ட பாடகியின் நிறமாய் இருந்த ஒரே ஒரு காரணத்துக்காக –அவளை அது காயப்படுத்தாது என்கிற எண்ணத்தில்- Bபியான்ஷே என்று சொன்னேன். அவளோ, சட்டென, முகம் துணுக்குற்றுப்போய், "என்ன, அவள் கொஞ்சம் நிறமாய் இருப்பாள்.. வேற என்ன அவளிட்ட இருக்கு?" என்று, மிகவும் தனிப்பட எடுத்துக்கொண்டு கூறவும், மிகவும் குற்ற உணர்வாய்ப் போக, "ஐயோ எனக்கு ஹலியைத்தான் பிடிக்கும்; இவளை உனக்குப் பிடிக்குமென்று நினைத்தேன்" என அவசரமாய் சொன்னேன் (kelly rowland: குழுவின் மூன்று பெண்களிலும் அதிக கருமை நிறமானவள்). அவள், பிறகு, ஜமேக்காவில் (Jamaica) தனது தாயை ஏற்றுக்கொள்ளாத வெள்ளைக் கலப்பு வம்சாவழியினரான (mulatto) தந்தைவழியினர் பற்றிச் சொல்லி, தங்களிடையே நிறம் வகிக்கிற பிரதான பாத்திரத்தையும், தான் தந்தையின் நிறத்தை ஒத்திருப்பதையும், அப்பாவிடம் அம்மாவை கைவிட்டு வருமாறு அவர் உறவினர்கள் அழைப்பதாகவும் "இது ஒரு இழிவான காரியம்" "எனது அம்மா மிகவும் அழகானவள்" "என்னை இது மிகவும் பாதிக்கிறது" என்றெல்லாம் சொன்னாள். தனது ஆதி வேரின் அடையாளம் மதிக்கப்படாதபோது அவளால் தன் இருத்தலையும் தன்னையும் நேசிக்க முடியவில்லை என புரிந்துகொள்ள முடிந்தது.

அவளுடைய தாய்வழியினரை போன்றவளாய், "I look like any other Dinka girl from Sudan. என்னை யாரும் அழகாய் உணர்வார்கள் என நான் ஒருபோதும் கற்பனை செய்ததில்லை" என்கிற ஆலெக்கின் இருப்பு குறிப்பிட்ட அப் பெண்களது சிறிய அடையாளமாக ஏனும், ஃபாஷன் ஷோக்கள் –அவற்றின் அரசியல்- பற்றிய விமர்சனங்களிற்கு அப்பால், அது பல்வேறு கறுப்புப் பெண்களை இருத்துகிறது என்பதால், முக்கியப்படுகிறது.
1997 இல் Elle சஞ்சிகையில் முன் அட்டையில் ஆலெக்கின் உருவம் வந்தது தொடர்பாய், ஓப்றா வின்ஃபிறீ முதல் பல சராசரி கறுப்புப் பெண்களும், ஒரு ஃபாஷன் சஞ்சிகையின் முகப்பில் தம்மைப் போன்ற முகத்தை ஒருபோதும் எதிர்பார்த்திராததையே பகிர்ந்தனர்; ஓப்றா தனது வளரிளம் பருவத்தில் அப்படி நிகழ்ந்திருக்குமானால் அழகு பற்றிய (தன்னைப் பற்றிய) தனது மதிப்பீடுகள் மாறுபட்டிருக்கும் எனக் குறிப்பிட்டிருந்தார். மேற்கத்தைய 'ஊடக உலகை'ப் பொறுத்தமட்டில், அழகு பற்றிய மரபான புரிதலிற்கு ஆலெக்கின் தோற்றம் சவாலாக அமைகிறது. ஆனால் அதுதான் சூடானிலுள்ள ஒவ்வொரு டிங்கா இனக்குழுப் பெண்களதும் சாயல்.


ஆகவே, பலரும் நினைத்துக்கொண்டிருப்பதுபோல,
அந்த வெள்ளை கறுப்புக் கலப்பில் பிறந்த, ஊடகங்களை அலங்கரித்த அழகிகள்
அந்த mulattos அல்ல கறுப்புப் பெண்கள்.
அவர்களைக் கறுப்பழகிகள் என்பதை, அவர்களைத்தான் கறுப்பழகிகளாக எதிர்பார்ப்பதை
நிறுத்துதல் நல்லது.

பழம்பெரும் Dorothy Dandridge ஓ ஹலி Bபெரியோ, மன்னிக்கவும்! அவர்கள் அல்ல அந்தக் கறுப்பழகிகள். அப்புறம் தமிழ் சினிமாவில் யாராவது 'வெள்ளை'யல்லாத பெண்கள் வருகிறபோது 'கறுப்பு' என பத்திரிகைகள் விபரித்து எழுதினால் நம்பவேண்டாம்; அவள்கள் கறுப்பு இல்லை!

ஊடகங்கள் நீண்ட பாரம்பரியமாகவே கறுப்புக்கெதிரான தமது பங்களிப்புகளை செய்துவருகின்றன; தமிழ் சினிமா போலவே, தீவிர எழுத்தும் இதற்குச் சளைத்தது அல்ல. ஜானகிராமனது 'மரப்பசு' போன்ற நாவல்களில் வருகிற "அவள் கறுப்பென்றாலும் வடிவு" போன்ற விவரிப்புகள் தொடர்பாக, அம்பை, நிறம் பற்றிய அத்தகைய பார்வை, ஒரு 'பிராமண கருத்தாக்கம்' என கட்டுடைத்திருக்கிறார்.

Mulattos ஐயே முதன்மைப் படுத்திற ஹோலிவூட்டில், கறுப்பு நடிகன்களுடனேயே துணைக்கு நடிக்கிற பெண்கள் லற்றினோவோ, அல்லது இக் கலப்புக் கறுப்பு நாயகிகளாவோ இருக்கிற இன்றைநாள் வரையான யதார்த்தத்தில், ஒரு கறுப்புப் பெண் எழுத்தாளர் கூறியதுபோல, அமெரிக்காவில் வெள்ளைப் பெண்ணினது பாலியல்பை "sexually adventurous" என்றும், கறுப்புப் பெண்ணினதை "Ho" ("விபச்சாரி") என்பதுமே யதார்த்தம்.

ஆலெக்கை முன்வைத்து இந்த உரையாடல் - தமிழர்/கறுப்பர்களின் தாழ்வுச் சிக்கல்களும், இன்னமும் (வெள்ளை ஆதிக்கத்தின்) உளவியல் ஆதிக்கத்திலிருந்து விடுபடாத வெள்ளை மோகமும், அதேபோல ideal அழகு என்பது என்ன என்பதும்... குறித்தே தொடர விரும்புகிறது. வெள்ளை மேலாதிக்கத்தால் கறுப்பர்களுக்குள்ளாறவே ஆழப் புதைக்கப்பட்டிருக்கிற, இவ் வெறுக்கப்படும் கறுப்பு பற்றி உரையாட நிறைய இருக்கிறது; அழகு தொடர்பான கருத்தாடல்களோ மறுபரிசீலனைக்குரியன. காலகாலமான புனைவுகளை எம்மிடமிருந்து விலக்குதல் என்பது எளிதானதல்ல தான், ஆனால், சமகாலம் பெண்களின் புறத்தோற்றம் மீது வைக்கிற அழுத்தமும் சுரண்டலுமோ சகிக்க முடியாளவு ஊன்றி இருக்கிறது; ('சந்தை'யில் விற்கப்படுகிற) தோற்றம் பற்றிய பிரக்ஞையற்ற ஒரு பெண்/குழந்தை இனி எந்த தேசத்திலும் பிறந்திட முடியாது (காட்டுவாசிகளாய் இருந்தாலேயொழிய).
ஊடகங்கள் காட்டுகிற லற்றினோ, கலப்புத் தோல் அழகிகளில் இலயிக்கிற ஆபிரிக்க, ஆபிரிக்க அமெரிக்க ஆண்களிற்கும் -வெள்ளையர்களது ஊடகங்கள்போலவே- தம் பெண்களின் கறுப்புத் தோல் பிடிப்பதேயில்லை.
அவ் வகுப்பறையில், கலப்புக் கறுப்புத் தோலினை உடைய லிரோயா என்கிற பதின்பருவக்காரியின் துணுக்குற்ற அழகிய முகம் தனது தாயின் புறக்கணிப்பையே பிரதிபலிக்கிறது.
~0~


ஆலெக் வெக் (Alek wek):
1977இல் தென் சூடானில், டிங்கா (Dinka) இனக் குழுவில் (tribe) பிறந்தவர்; உள்நாட்டு யுத்தங் காரணமாக 14ஆவது வயதில் இங்கிலாந்தில் அரசியல் அகதியானவர். இலண்டனில், கலைத்துறை மாணவியாக Fashion Technology and Business Management படித்துக் கொண்டிருந்தபோது, மொடல் முகவரொருவரால் 'கண்டுபிடிக்கப்பட்டு' ஃபாஷன் உலகிற்கு அறிமுகமானார்; பெயிண்டிங் இல் ஆர்வமுடைய ஆலெக், தனது தப்பனின் பிறந்த ஆண்டுடன் இணைத்து கைப்பைகள் Brand ஒன்றை Wek 1933 Ltd வடிவமைத்து நிறுவியிருக்கிறார் + US Committee For Refugees' Advisory Council இல் அங்கத்தவர்.
Photos: Vogue (DE) February 1998
Photography: Mark Abrahams



தொடர்புடையது:
கறுப்பு என்பது கறுப்புத்தானா? - பொறுக்கி