பெருந்தலைகளை உருட்டல் -4-

கவிஞர்களைப் பற்றி பகரும்போது எனது உயர்பாடசாலை (high school) கால இறுதியாண்டு ஞாபகம் வருகிறது. நண்பர் வீடுகளிலிருந்து புத்தகம் வேண்டி இலக்கிய வாசிப்பு வேட்டை நடந்துகொண்டிருந்த சமயம்.
விக்கிரமாதித்யனின் கவிதைகள் ஏனோ எனக்கு கேலிக்குரியதாய்பட்டது. என்னாலும் அதை எழுத முடியும் இந்தாள் ஏன் இப்பிடி என்ன மினக்கெடுத்துது என்றொரு மிதப்பான நினைப்பு. அப்போது அவரது 'மாதிரி' க் கவிதை ஒன்றைத் தயாரித்தேன்.

விக்கிரமாதித்யன் மாதிரி 1

பூனை பானை
பாலை எடுக்கும்
காளி வாளி
மனசை அறுக்கும்
குரங்கு சிரங்கு
மூலம் அறியும்.
கோலம் சூலம்
இருவேறு வடிவம்.
வடிவம் படிமம்
சொல்வதை எழுது
கவிதை சமதை
நான் எழுதுவது மட்டும்
வாடா போடா
புண்ணாக்குத் தலையா
என் நாக்கு உன் நாக்கு
எதிலும் பாக்கு
நட்புக்கு போட்டி
மாட்டுக்குப் பட்டி
வட்டத்துள் வட்டம்
(காளி செயமாரிக்கு)

இந்த விளையாட்டு சுவாரசியமானதாகி திருவாளர் சேரன், செயபாலன் கவிதை என நீண்டது. அன்னார்கள் மானநஸ்ட வழக்குப் போடார்கள் என்ற நம்பிக்கையுடன் (ஆமா... போட்டுட்டுத்தான் அடுத்த வேலை பார்ப்பார்கள். உண்மையில பார்த்தால் அவர்கள் எழுதுகிறதைவிட இது எவ்வளவோ நல்லா இருக்கு, அவங்களே இது தாங்கள்தான் எழுதின எண்டு உரிமை கொண்டாடாட்டாத்தான் ஆச்சர்யம்!):


வ. ஐ. ச சேயபாலன் மாதிரி 1

பாலியாற்றின் அடியில்
புதைந்துள்ளதடி என் மூதாதையரின் வேர்கள்

அங்கே
பாலியத்தில் கூடி மகிழ்ந்து
ஆடிக் களித்த நீ
எங்கேயடி இன்று

இன்று இரவல் புலத்தில்
எந்தையும் தாயும் கூடி மகிழ்ந்த
நிலத்தையும்
என் பாலியத்தின் பெட்டை
உன்னையும் நினைத்தபடி
0



சேரன் உ மாதிரி 1

அன்று:

சமாந்திரமான பாலம்:
நடந்தோம்

பாலத்தருகே
தாழம் பூ
செவ்வரத்தம் பூ
மரங்கள் நிற்கும்.

எமைத் தொடரும் விழிகளிடமிருந்து
வெகு துாரம் வந்தோம்

தனித்த வெளியில் - உன் முலை
நுனியில்
பனிக்கும் காதல் இரவு

கண்ணீர் சுக்கிலம்
இரவே சிறந்தது
கன்னி முலையில்
கிளர்வே சிறந்தது
0
அவரது மாதிரி (தொடர்ச்சி) 2

இன்று:

காலங்கள் கடந்தோம்/கடந்து
நாப்பது கடந்தும் துணை தேடி
கையில் பூவுடன்
காத்திருப்போ தொடர்கிறது
வாழ்வு நீள்கிறது
0

இவற்றோடு இலக்கிய கிசுகிசு என ஒரு வலைத்தளத்தை ஆரம்பிக்கும் எண்ணம் கூட அப்போது இருந்தது: அதில் நாம் சில இலக்கியப் பிரமுகர்களுக்கிட்டிருந்த ஒப்பற்ற நாமங்கள்: சே!RUN, Sucks.வர்த்தி, Rock.சுறா, சே!None, Che(f). indian,… etc. அப் ப/பிணி கைகூடாமல் இளங்காலக் கனாவாகவே போய்விட்டது.


பிற்குறிப்பு: இந்த "மாதிரி"க் கவிதைகள் குறித்து: தமிழ்நாட்டில், நவீன கவிதைகளாக உள்ள அனைத்தும் “மாதிரிகள்” தான். பசுவையா மாதிரி, மனுஸ்யபுத்திரன் மாதிரி, சல்மா மாதிரித்தான், அதுபோல புகலிட கவிதைகளும் வ.ஜ.ச மாதிரி, சேரன் மாதிரித்தான்! அத்தோடு பின்னவர்களது கவித்துவமும் மிக வரண்டு இலகுவில் “பிடித்துவிடக்கூடிய” பாணியை உடையவாகத்தான் உள்ளன. இந்தத் தளத்திலேயே அடிக்கடி இவர்கள் மாதிரிகளையும் இவர்களது மாதிரிகளையும் இடுவதாய் உள்ளேன்.